Konferencje
Modlitwa i wierność
- Wstęp
Modlitwa przybiera różnorodne formy: istnieje modlitwa liturgiczna, w tym najważniejsza Eucharystia, która powinna być centrum naszego życia. Istnieją różne formy modlitwy wspólnotowej. Myślę, że wielką łaską jest odkrycie wspólnej modlitwy. Gdy spotykamy się i modlimy razem wypełniają się słowa Ewangelii: „Jeśli dwaj z was na ziemi o coś zgodnie prosić będą, to wszystkiego użyczy im Mój Ojciec, który jest w niebie” (Mt 18, 19). Taka modlitwa jest źródłem wielu łask. Poprzez nią wielu z nas zostało umocnionych, przemienionych i uzdrowionych.
Jest także modlitwa osobista. To ważny wymiar modlitwy. Często nasze życie duchowe nie rozwija się, ponieważ brakuje w nim modlitwy osobistej. Wiemy dobrze, że nie jest łatwo znaleźć czas na modlitwę, zwłaszcza gdy jesteśmy ciągle zajęci. Jednak bardzo ważne jest, by taki czas znaleźć. Modlitwa osobista oznacza pewną determinację, oznacza, że chcemy Jezusa postawić na pierwszym miejscu w naszym życiu. Znalezienie czasu wyraża to pragnienie, by Bóg był ponad wszystkim. I prośmy Jezusa, aby odnowił w nas taką determinację.
- Szczegóły
Sakrament Eucharystii
Wprowadzenie
Chrzest, bierzmowanie i eucharystia to trzy sakramenty, które nazywamy sakramentami „inicjacji chrześcijańskiej”. Wprowadzają one wyznawcę Chrystusa w nowe życie w łączności z Bogiem. Przyjęcie tych sakramentów daje pełne zjednoczenie z Chrystusem i włączenie w społeczność Kościoła.
Jeżeli trwamy wiernie w łączności z Bogiem, a więc staramy się świadomie nie popełniać grzechu, możemy i powinniśmy uczestnicząc w Eucharystii przyjmować Komunię Świętą. W ten sposób w pełni jednoczymy się z Chrystusem i w pełni korzystamy z Jego daru odkupienia. Urzeczywistniają się w nas wówczas słowa św. Pawła do Rzymian: „Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie? Głód czy nagość? Niebezpieczeństwo czy miecz?... Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował” (Rz 8,35; 37).
- Szczegóły
Życie w Maryi
- Zamieszkać w Maryi
Bóg uczynił Maryję swoim rajem, aby w Niej zamieszkać. Jednakże Pan Bóg zaprasza każdego z nas, abyśmy dokładnie to samo zrobili, czyli byśmy również zamieszkali z Nim w Maryi. Święty Augustyn, jeden z największych Ojców i doktorów Kościoła, mówi, że wszyscy jesteśmy przeznaczeni, aby stać się na podobieństwo Syna Bożego. W naszym świecie, tak jak i On, mamy żyć zamknięci w łonie Maryi, gdzie przez tę dobrą Matkę jesteśmy strzeżeni, karmieni i wzrastamy, dopóki nie zrodzi nas Ona do chwały nieba. A więc Maryja jest dla nas naturalną atmosferą życia, naturalną atmosferą oddychania, naturalną atmosferą przeżywania każdej chwili dnia i nocy.
- Szczegóły
Odkryć tajemnicę Maryi
- Wprowadzenie
Pragnę zaprosić was do szkoły Maryi. Chciałabym, aby Maryja zaczęła kształtować nas mocą Ducha Świętego i poprowadziła w przyśpieszonym tempie do zwycięstw w życiu duchowym.
Duchowe macierzyństwo Maryi wobec każdego chrześcijanina jest faktem biblijnym! Użyte przez Jezusa słowa: „Oto syn Twój(…), Oto Matka twoja” (J 19,26n) są formułą adopcyjną stosowaną wówczas na terenie całego starożytnego Wschodu. Adopcja Jana, który staje się duchowym synem Maryi, a Maryja jego duchową Matką, dokonuje się kiedy Jezus umiera na krzyżu, wypełniając dzieło odkupienia. Jan pod krzyżem zostaje duchowo poczęty w Maryi, a w Janie wszystkie dzieci świata dane są Maryi, aby stała się ich duchową Matką.
- Szczegóły
Modlitwa lamentacji
opracowała Bożena Sławińska
Wprowadzenie
Lamentacja jest modlitwą człowieka w ciężkim doświadczeniu. Takim doświadczeniem może być informacja, że jest się nieuleczalnie chorym. Jeśli lekarze dojdą do wniosku, że choremu trzeba powiedzieć prawdę, to pierwszą reakcją jest zawsze dramatyczny sprzeciw: Jaki to ma sens? Dlaczego właśnie ja?
Są ludzie, którzy przeżywają w pewnym okresie życia całą serię nieszczęść różnego rodzaju, co stopniowo doprowadza ich do rozpaczy.
Wszyscy cierpimy z powodu naszych błędów; jest jednak ogromna rzesza ludzi, którzy cierpią o wiele więcej ponad to, co zawinili, którzy cierpią w sposób zupełnie niewspółmierny do popełnionych grzechów. Są to ludzie żyjący w nędzy, chorzy, uciskani. Ta ogromna ich rzesza narzuca pytanie: Dlaczego? Jaki to ma sens? Czy tu można mówić o sensie?
- Szczegóły
O Stowarzyszeniu
Stowarzyszenie Apostolskie Fiat –geneza powstania, cel, duchowość
Bożena Sławińska
- Geneza powstania
Na początku chciałabym podzielić się z wami jednym z moich doświadczeń. Gdy byłam studentką, często zadawałam sobie pytania: „Jak być szczęśliwą? Jak ułożyć swoje życie? Co wybierać z wielu pociągających możliwości, które wtedy – w okresie studenckim – tak szeroko się przede mną otwierały?”
- Szczegóły
Władza i posłuszeństwo
opracowała Bożena Sławińska
WPROWADZENIE
Relacja między posiadającym jakąś władzę, a osobą, która tej władzy podlega jest relacją, której doświadcza każdy człowiek i to już od pierwszych chwil życia.
- jako dzieci podlegamy władzy rodziców,
- jako członkowie społeczeństwa władzom państwowym,
- jako pracownicy podlegamy kierownictwu zakładu.
- Szczegóły
Umysł jako miejsce walki dobra ze złem
opracowała Bożena Sławińska
„Prawda was wyzwoli” (J 8,32).
Bóg stwarzając człowieka obdarzył go wolnością. Możemy wybrać drogę posłuszeństwa jego przykazaniom, możemy też ją odrzucić. Mamy prawo wyboru i za podjęty wybór jesteśmy odpowiedzialni. Wolność wyboru jest bezcennym darem otrzymanym od Boga i nawet sam Bóg nie może nam jej odebrać. Można by powiedzieć, że przez obdarowanie nas wolnością Bóg stanął w obliczu swoistego dylematu. Z jednej strony stworzył nas wolnymi, z drugiej - kocha nas i chce, byśmy należeli w pełni do Niego. Ale nie może zmusić nas, bo to naruszyłoby naszą wolność. Toteż Bóg jest stale obecny przy nas i nieustannie oczekuje na nasze, wypowiedziane w wolności „tak”, by móc objawić nam swą nieskończoną miłość. Bóg, stwarzając nas, dał nam wolność wyboru, a tym samym podjął ogromne ryzyko usłyszenia naszego „nie”.
- Szczegóły
Pięć relacji ucznia
opracowała Bożena Sławińska
Każdy uczeń by być tym, kim jest, musi mieć ściśle określony styl życia, który wyznacza w jednoznaczny sposób jego relacje. Ze względu na sposób zachowania, ucznia Jezusa rozpoznaje się dzięki pięciu łączącym go relacjom:
- z Bogiem jako Ojcem,
- z Jezusem jako Mistrzem,
- z Duchem Świętym jako Przewodnikiem,
- z innymi jako braćmi,
- z rzeczami w duchu wolności.
- Szczegóły
Oddaj życie Chrystusowi
opracowała A. Popis
Nie chcę prowadzić Was po zaułkach wiedzy teologicznej. Bardziej interesuje nas wymiar praktyczny życia chrześcijańskiego. On zaś zawsze będzie uwarunkowany fundamentalnym pytaniem: Kim dla mnie jest Jezus?
- Szczegóły
Cichość
fragment książki - B. Sławińska "Jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus" (Mt 23,10)
Wprowadzenie
Spójrzmy na dwie cechy Jezusa: cichość i gorliwość, które obecnie bardzo często są niedoceniane i nierozumiane, a jednak są dla nas bardzo ważne, a nawet podstawowe.
Dlaczego cichość i gorliwość są tak ważne? Można tu przedstawić szereg powodów. Pierwszy jest dość prosty: Bóg bardzo je sobie ceni. Pismo św. wskazuje, że są one istotne dla chrześcijanina, który chce upodobnić się do swego Pana, który chce reagować na ludzi i okoliczności codziennego życia w taki sposób, w jaki reagował sam Jezus.
- Szczegóły
Ku wolności wyswobodził nas Chrystus
opracowała Bożena Sławińska
WPROWADZENIE
Słowo „wolność” pada w świecie bardzo często. Jest to jedno z najbardziej popularnych haseł. Problem jednak tkwi w tym, że znaczy ono zupełnie coś innego w Moskwie, coś innego w Nowym Yorku, a jeszcze coś innego w dokumentach Kościoła. To samo słowo „wolność” inaczej rozumieją rodzice, a inaczej dorastające dzieci, inaczej politycy, a inaczej kobiety walczące, w imię tejże wolności, o prawo do zabijania swoich dzieci. W naszych rozważaniach będzie nas interesowała wolność w ujęciu Ewangelii, wolność ku której prowadzi nas Jezus Chrystus.
- Szczegóły
W szkole Ducha Św.- fragment
TAJEMNICA ŚW. TERESY Z LISIEUX
Modlitwa i wylanie Ducha Świętego umożliwia praktykowanie pewnej postawy serca. Ta postawa jest dosyć prosta. Mówiąc o niej, posłużę się przykładem św. Teresy z Lisieux.
- Szczegóły
Droga Krzyżowa
STACJA I: Jezus na śmierć skazany
Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę swoją świat odkupić raczył.
- Szczegóły
Szkoła Jezusa
WPROWADZENIE
Przebyliśmy już pewną drogę. Poprzez konferencje, wspólną modlitwę, medytację Słowa Bożego przybliżaliśmy się do Jezusa Chrystusa i poznawaliśmy Jego naukę. Powierzyliśmy Jezusowi swoje życie, uznając Go naszym Panem i Zbawicielem. Chcemy, aby nas prowadził i uczył nowego życia – życia w Bogu, życia dla Jego Królestwa. Mamy także pewne doświadczenie służby. Formacja, którą rozpoczynamy ma nam pokazać gdzie jesteśmy na drodze nowego życia i czego Bóg pragnie dalej dokonywać. Jej celem jest prowadzenie nas ku dojrzałości chrześcijańskiej.
- Szczegóły
O talentach i godności pracy
O TALENTACH
Jest to tytuł opisowy, który nawiązuje do ewangelicznej przypowieści o talentach. Mówiąc o talentach będę miała na myśli szeroko rozumiane, różnorodne zdolności i predyspozycje, którymi obdarzony jest człowiek.
Wiemy, że istnieją duże różnice między zdolnościami (talentami) poszczególnych ludzi. Widać to wyraźnie w szkołach. Mamy dzieci i młodzież bardzo uzdolnioną. Mamy też taką, która pomimo sumiennej pracy, z wysiłkiem przechodzi z klasy do klasy. Rodzi się zatem pytanie: czy ci mniej uzdolnieni są w jakiś sposób pokrzywdzeni, skazani na gorszy los? Można to pytanie postawić jeszcze inaczej. Dlaczego Bóg tak różnie nas obdarza?
- Szczegóły
Kształtowanie ucznia
I. WPROWADZENIE
Gdy odpowiedzieliśmy Bogu "tak" na Jego wezwanie, Pan wziął nas w swoje ręce, aby uformować nas na swój obraz i podobieństwo. Gdy zgadzamy się i przyjmujemy Boże prowadzenie, to stajemy się jak glina w ręku garncarza. Boskie ręce Jezusa zaczynają nas kształtować. „Oto bowiem jak glina w ręku garncarza, tak jesteście wy, domu Izraela, w moim ręku" (Jr 18,6). Nasze zalety i ograniczenia stanowią materię, z której wyrabia On swoje naczynie. Wszystko to wchodzi w Jego plan. Ani nasze zalety nie są tym co ustanawia królestwo Boże w nas, ani też nasze ograniczenia, słabości nie stanowią przeszkody, aby Bóg zrealizował swoje zbawcze dzieło. Nasza słabość nigdy nie przewyższa Jego mocy. Bóg nie może być zależny od tego, co w nas znajduje. On dokonuje swojego dzieła bez względu na naszą ułomność.
- Szczegóły
Nie sądźcie...
A. JEZUS WOBEC KOBIETY CUDZOŁOŻNEJ
„Jezus natomiast udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On usiadłszy nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę którą pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: Nauczycielu, tę kobietę dopiero pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co mówisz? Mówili to wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus nachyliwszy się pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień. I powtórnie nachyliwszy się pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, wszyscy jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta, stojąca na środku. Wówczas Jezus podniósłszy się rzekł do niej: Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił? A ona odrzekła: Nikt, Panie! Rzekł do niej Jezus: I Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz” (J 8,1-11). Kobieta zgrzeszyła. Faryzeusze i uczeni w Piśmie orzekli: „W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować”. Prawo wyznaczało sprawiedliwość. Za przekroczenie Prawa należała się kara. Dlatego Żydzi osądzili i potępili tę Kobietę: „To jest jawnogrzesznica i musi ponieść karę”. Mogli ją ukamienować. Dlaczego więc przyszli pytać Jezusa? Żydzi wiedzieli, że Jezus nie potępia grzeszników, ale wzywa do nawrócenia. Dlatego wykorzystali tę kobietę, aby mieć pretekst do oskarżenia Go o łamanie Prawa. Jezus udaremnił ich plan, a do jawnogrzesznicy zwrócił się z pytaniem: „Nikt cię nie potępił?” I dodał „I ja ciebie nie potępiam. Idź , a od tej chwili już nie grzesz.” Jezus nie tylko obronił kobietę przed ukamienowaniem. On także obronił jej godność – nie oskarżył jej i nie wydał wyroku potępiającego. Zwraca się do niej z miłością i wlewa nadzieję w jej serce: nie jesteś potępiona, nie jesteś przekreślona, możesz żyć, możesz podjąć nowe życie – „idź a od tej chwili już nie grzesz”. Nie pada żadne słowo obwiniające, nie wypomina jej tego, co uczyniła, nie nazywa jawnogrzesznicą, nie straszy karą. Mówi tylko: „nie czyń tego więcej”. Jezus także nie usprawiedliwia jej postępowania. Nie mówi: „To nic takiego, chwila słabości, każdemu może się przytrafić…”. Grzech nazywa grzechem. Przez to wydarzenie Jezus daje nam bardzo ważną naukę. Grzech trzeba nazwać po imieniu, ale człowieka nie osądzać, nie oceniać, ale podnieść, dać mu nadzieję. Takie jest zadanie uczniów Jezusa. Taka ma być nasza postawa wobec słabości i grzechu drugiego człowieka. Grzech nazywać po imieniu, ale człowieka szanować i bronić jego godności nawet jeśli uczynił wiele zła.
- Szczegóły
ŚWIĘTOŚĆ I MIŁOŚĆ
List do Efezjan rozpoczyna się wspaniałym hymnem uwielbienia i dziękczynienia. Św. Paweł zdumiewał się wielkością Bożej miłości, zwłaszcza tym, że Bóg zamierzył swój plan przed wiekami. Bóg nie zastanawiał się, czy nas stworzyć. Nie jesteśmy przypadkiem we wszechświecie – my, których teraz Bóg powołuje jako swoją własność w Chrystusie. W uwielbieniu św. Pawła zawarta jest ważna nauka o świętości: „Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli” (Ef 1,3-5).
- Szczegóły
TŁUSTY ALBERT - opowiadanie
Tłusty Albert
„Przyjdźcie zobaczyć Tłustego Alberta, najgrubszego człowieka świata!” – grzmiał napis reklamowy. – „Jest prawdziwy, żyje i waży ponad 400 kg!” Wkroczyłem na platformę po wytartych schodach oczekując, że ‘Tłusty Albert’ będzie wypchaną lalką albo jakimś innym oszustwem. I rzeczywiście zdumiałem się ujrzawszy olbrzymiego człowieka spoczywającego na niewielkim stołku…
- Szczegóły
O ANIOŁACH
Istnienie świata duchowego jest dogmatem naszej wiary. Na co dzień nie uświadamiamy sobie jednak jak bardzo człowiek jest powiązany z tym światem – zarówno ze światem duchów dobrych, jak ze światem duchów złych, zbuntowanych aniołów, którzy stworzeni jako dobrzy, sami siebie uczynili złymi (por. Sobór Lat. IV).
- Szczegóły
Adwent
Adwent rozpoczyna rok liturgiczny i trwa od pierwszej niedzieli po uroczystości Chrystusa Króla do pierwszych nieszporów Bożego Narodzenia.
Słowo adwent pochodzi z jęz. łacińskiego „adventus” i oznacza przyjście. Dla starożytnych rzymian słowo to oznaczało oficjalny przyjazd cezara. W chrześcijaństwie terminem tym określa się radosny czas oczekiwania na przyjście Boga Człowieka.
- Szczegóły
Niektóre przyczyny dzisiejszych trudności w modlitwie
W XX wieku, przywykliśmy już do tego, co przyniósł rozwój cywilizacji. Warto jednak uświadomić sobie, że przez całe tysiąclecia człowiek żył zupełnie inaczej. Telewizja, telefony, komputery, wielkie osiedla, gigantyczny przemysł - to wszystko pojawiło się na świecie w ostatnim stuleciu i wytwarza ogromną ilość różnego typu bodźców, którymi jesteśmy „bombardowani". Niemal codziennie spotykamy się z hałasem na ulicach i w zakładach pracy. Wielką ilość doznań dostarcza nam prasa, internet, telewizja. Coraz mocniej jesteśmy atakowani agresywnymi reklamami. Brak nam ciszy i spokoju. Małe mieszkania w blokach nie pozwalają, nawet w domu, odizolować się od codziennego zgiełku. Do tego dochodzi ogromne tempo życia, ciągły pośpiech oraz wiele trudnych i stresujących sytuacji.
- Szczegóły
Modlitwa darem Ducha Świętego
Kiedy Apostołowie otrzymali Ducha Świętego i zaczęli Go głosić, ludzie mówili, że oni się upili – o dziewiątej rano! Że upili się młodym winem.
Apostołowie naprawdę byli upojeni młodym winem, którym jest Duch Święty.
Spróbujmy zrozumieć nowość tego wydarzenia, jakim była Pięćdziesiątnica. Pomoże nam w tym św. Paweł. Pisze on na początku ósmego rozdziału Listu do Rzymian: Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia. Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci (Rz 8, 1-2).
- Szczegóły